عمل چاقی

جراحی های لاپاروسکوپی

امروزه جراحی باریاتریک به‌ طور فزاینده‌ای برای کاهش وزن و هم‌چنین کاهش عوارض و بیماری‌های همراه در بیماران بتلا به چاقی مرضی به‌کار می‌رود. بیش از ۸۰ درصد درمان های چاقی مرضی بر روی خانم‌ها انجام می‌شود که نیمی از آن‌ها در سنین باروری هستند. این آمار اهمیت مشاوره و راهنمایی صحیح درخصوص مسائل مرتبط با بارداری و عمل چاقی را نشان می‌دهد.

انواع روش‌های عمل چاقی شامل روش‌های سوءجذب و روشهای کاهش حجم (بالون معده، حلقه معده، پلیسه معده، اسلیو معده و بای‌پس) می باشند.

پیچیدگی‌های بالینی

این امر حائز اهمیت است که بدانیم کدام روش برای هر خانمی مناسب است و چه عوارضی در چه شرایطی می‌تواند ایجاد شود. به‌طور مثال: تهوع و استفراغ در خانم بارداری که حلقه معده دارد.

روش‌های سوءجذب (Malabsorption Procedures)

Bidiopanceratic Diversion, Deodenoileal Bypass, R-E-Bypass ممکن است سبب کاهش جذب قرص های ضد بارداری شوند.

در روش‌های Restrictive که در آن‌ها معده کوچک می‌شود، ممکن است زخم معده به‌علت مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی که به‌طور معمول جهت درمان دردهای قاعدگی و یا دردهای پس از زایمان استفاده می‌شود، اتفاق افتد.

روش‌های ترکیبی ممکن است سبب اختلال آزادسازی بعضی داروها و فرمولاسیون‌ها شود.

در مورد داروهای آنتی بیوتیک و آنتی کوآلوگان (داروهای ضد انعقاد) هم با توجه به اختلال جذب ممکن است دچار تغییراتی شود.

باروری قبل و بعد از جراحی چاقی

می‌دانیم که چاقی می‌تواند با کاهش و یا فقدان تخمک گذاری و نیز کاهش پاسخ به درمان‌های نازایی همراه باشد.

روش‌های جراحی چاقی از طریق جراحی یا غیرجراحی می‌تواند باعث بهبود باروری شود.

در چندین مطالعات میزان باروری در خانم‌های نازا پس از جراحی چاقی ۴۴-۱۵٪ بود.

توانایی باروری می‌تواند بسیار سریع باشد (حدود ۳ تا ۴ ماه بعد از جراحی). به‌طوری‌که در بعضی مطالعات ۹۸-۷۰٪ خانمها سیکل‌های قاعدگی خود را مجددا پس از جراحی متابولیک به‌دست آوردند.